Stypendium doktoranckie otrzymuje co do zasady każdy doktorant kształcący się w szkole doktorskiej.
Stypendium przysługuje doktorantowi nieposiadającemu stopnia doktora. Stypendium nie dostanie natomiast doktorant zatrudniony na uczelni jako asystent albo pracownik naukowy, chyba że zatrudnienie będzie dotyczyć udziału w grancie badawczym. Takie ograniczenie obowiązuje jedynie do czasu uzyskania pozytywnej oceny śródrocznej, gdyż po spełnieniu tej przesłanki ubieganie się o stypendium w przypadku osoby pracującej jako asystent będzie możliwe, jednak przyznane środki będą mogły maksymalnie opiewać na kwotę równą 40 proc. stawki miesięcznej stypendium.
Minimalna wysokość stypendium doktoranckiego to (brutto):
- 37% wynagrodzenia profesora - do miesiąca, w którym została przeprowadzona ocena śródokresowa tj. 2. 667,70 zł;
- 57% wynagrodzenia profesora - po miesiącu, w którym została przeprowadzona ocena śródokresowa tj. 4. 109,70 zł.
Wyższe stypendium doktoranckie otrzymuje doktorant posiadający orzeczenie o niepełnosprawności, orzeczenie o stopniu, o którym mowa w art. 5 oraz art. 62 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Taka osoba otrzymuje stypendium doktoranckie w wysokości zwiększonej o 30%.
Wysokość minimalnego miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego dla profesora w uczelni publicznej określona w rozporządzeniu wynosi 7.210,00 zł.
Stypendium doktoranckie jest oskładkowane. Od roku akademickiego 2019/2020 podmiot prowadzący szkołę doktorską ma obowiązek zgłaszać doktorantów do ubezpieczenia społecznego. Podstawą wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne doktorantów jest kwota stypendium doktoranckiego łącznie z kosztami uzyskania i podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Składkę emerytalną finansują po połowie doktorant i płatnik składek (po 9,76%). Część składki rentowej w wysokości 1,5% podstawy finansuje ubezpieczony, a część w wysokości 6,5% podstawy płatnik składek. Składkę wypadkową w całości płaci płatnik, a dobrowolną składkę chorobową (2,45%) doktorant, jeśli na taką się zdecyduje.
W okresie zawieszenia kształcenia do ustalenia wysokości stypendium doktoranckiego stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące ustalania zasiłku macierzyńskiego, z tym że przez podstawę wymiaru zasiłku rozumie się wysokość miesięcznego stypendium doktoranckiego, przysługującego w dniu złożenia wniosku o zawieszenie.
Istnieje możliwość uzyskania zwiększonego stypendium doktoranckiego.
Podstawą złożenia wniosku o zwiększone stypendium doktoranckie są osiągnięcia naukowe udokumentowane publikacjami naukowymi, które uzyskały 100, 140 lub 200 pkt. wg opublikowanego przez Ministra właściwego do spraw nauki i szkolnictwa wyższego wykazu czasopism naukowych i recenzowanych materiałów z konferencji międzynarodowych.
Szczegółowe zasad oceny, składani i dokumentowania osiągnięć naukowych znajdują się w linku poniżej.
All rights reserved © 2021 Akademia Górniczo-Hutnicza